پادشاه و وزیر

پادشاهی را وزیری عاقل بود از وزارت دست برداشت,

پادشاه از دگر وزیران پرسید وزیر عاقل کجاست?

گفتند:از وزارت دست برداشته و به عبادت خدا مشغول شده است,

پادشاه نزد وزیر رفت و از او پرسید:از من چه خطا دیده ای که وزارت را ترک کرده ای?

گفت:از پنج سبب

اول آنکه: تو نشسته بودی و من به حضور ایستاده می ماندم,اکنون بندگی خدایی میکنم که مرا در وقت نماز حکم به نسستن میکند.

دوم:! آنکه: طعام میخوردی و من نگاه میکردم,اکنون رزاقی پیدا کرده ام که او نمیخورد و مرا میخواهند.

سوم آنکه: تو خواب میکردی و من پاسبانی میکردم,اکنون خدای من چنان است که هرگز نمیخوابد و مرا پاسبانی میکند.

چهارم آنکه:می ترسیدم اگر تو بمیری مرا از دشمنان آسیب برسد,اکنون خدای من چنان است که هرگز نخواهد مرد و مرا از دشمنان آسیب نخواهد رسید.

پنجم آنکه: میترسیدم اگر گناهی از من سر زند عفو نکنی اکنون خدای من چنان رحیم است که هر روز صد گناه میکنم و او می بخشاید...